Wmo, Jeugdwet of Participatiewet- gemeenten kunnen de uitvoering van deze taken beter op elkaar afstemmen dan hogere overheden. Daardoor kunnen zij méér doen voor minder geld. De achterliggende gedachte bij de decentralisatie binnen het sociaal domein is dat gemeenten effectiever verbindingen kunnen maken. Met als uiteindelijke doel: een einde maken aan de praktijk waarbij meerdere hulpverleners langs elkaar heen werken. ‘Eén gezin, één plan, één regisseur’ is het streven.
De transformatie in het sociaal domein noodzaakt het lokaal bestuur om gevestigde denkpatronen te doorbreken. Flexibel en tegelijkertijd integraal organiseren: welke ruimte bieden de huidige beleidskaders? En wat zijn de (financiële) gevolgen van een integrale aanpak zonder verkokering? Ook buiten de grenzen van de eigen organisatie leiden de gebaande paden niet altijd meer naar de nieuwe bestemming. Welke verbindingen met ketenpartners zijn wenselijk en welke juist niet? En hoe komen de verbindingen tot stand? Zijn de bestaande structuren daarvoor nog geschikt?
Adlasz helpt u bij het vinden van antwoorden op dergelijke vragen. De door ons ontwikkelde interactieve methodiek ‘Dienstverleningsmodel integraal sociaal domein’ ondersteunt dit proces. Aan de hand van het dienstverleningsmodel komt u stapsgewijs tot de integrale en flexibele organisatie van het sociaal domein die volledig aansluit bij uw doelstellingen en ambities. Niet alleen op de tekentafel maar ook in de praktijk.
Een stevige basis is onmisbaar voor een duurzaam resultaat. Zo’n stevige basis bouw je samen. In onze aanpak staat samenwerking daarom centraal. De interne samenwerking én de samenwerking met uw ketenpartners binnen het sociaal domein. Waar nodig en gewenst begeleiden wij u door het implementatieproces van het Dienstverleningsmodel. Stap voor stap. Van visievorming en beleidsontwikkeling tot aan de concrete uitvoering in de dagelijkse praktijk en de doorrekening van de beleidsvoornemens.
